8:36
صلح جي ڏاهپ
قرآن ۾ دشمن طاقتن جو ذڪر ڪندي پيغمبر اسلام کي چيو ويو آهي ته: ”۽ جيڪڏهن صلح ڏانهن لاڙو ڪن، ته تون به ان ڏانهن لاڙو ڪر ۽ الله تي ڀروسو ڪر، ڇوته اهو ٻُڌندڙ، ڄاڻندڙ آهي ۽ جيڪڏهن توکي دؤکي ڏيڻ جو ارادو ڪن ٿا، ته يقينن تولاءِ الله ڪافي آهي ۽ اهو ئي آهي، جنهن توکي پنهنجي مدد ۽ مؤمنن سان سگهه ڏني.“ (الانفال: 61-62)
ان مان پتو پيو ته مخالف ڌر جيڪڏهن اها آڇ ڪري، ته اچو اسين وڙهڻ جي بدران پاڻ ۾ صلح ڪريون، ته ايمان وارن کي گهُرجي ته هو اهڙي آڇ قبولين. پر جيڪڏهن فرض ڪريو ته اهو شڪ هجي، ته مخالف ڌُر جي دل صاف نه آهي ۽ هو دؤکو ڏيڻ جي لاءِ ايئن پيا ڪن، تڏهن به ايمان وارن کي گهرجي ته الله جي ڀروسي تي اهڙي آڇ قبولي وٺن.
ان قرآني اصول ۾ هڪ اهم ڏاهپ لڪيل آهي. اها هيءَ ته ٺاهه ايمان وارن کي عمل جي ميدان مان نٿو هٽائي. پر اها کين ٻي، ان کان به وڏي عمل طرف موڙي ٿي ڇڏي ۽ اهو تعمير ۽ استحڪام جو عمل آهي. جنگ ۽ مقابلي جي حالت ۾ تعميري سرگرميون رُڪيل رهن ٿيون، جڏهن ته ٺاهه، تعمير جي موقعن کي کولي ٿو. جيڪڏهن ٺاهه جي ذريعي ملندڙ موقعن کي تعمير ۽ استحڪام جي لاءِ استعمال ڪيو وڃي ته ٿي سگهي ٿو ته ان جو ايترو ته هاڪاري فائدو حاصل ٿئي، جيڪو جنگ ۽ قتال جي ذريعي هرگز ممڪن نه آهي.