136-39
تخليقي نشانيون
قرآن ۾ انسان کي خطاب ڪندي چيو ويو آهي: الله اوهان کي هڪ ماڻهوءَ مان پيدا ڪيو، پوءِ ان مان جوڙو بنايائين ۽ اوهان ڏي جانورن مان اٺ جوڙا (نر ۽ مادي) لاٿائين. اوهان کي اوهان جي مائرن جي پيٽن ۾ درجي بدرجي هڪ طرح بنائڻ کان پوءِ ٻيءَ طرح ٽن اونداهين ۾ پيدا ڪري ٿو. اهو الله اوهان جو پاليندڙ آهي، سندس ئي بادشاهي آهي، ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه عبادت جي لائق نه آهي، پوءِ اوهين ڪٿان ڦيريا وڃو ٿا. (الزمر 6)
هن دنيا ۾ سڀ کان پهرين هڪ انسان وجود ۾ آيو آهي. پوءِ عين ان موجب ان جو هڪ جوڙو ڪڍيو ويو. ايئن شروعاتي مرد ۽ عورت جي وسيلي انساني نسل هليو. پوءِ انسان جي ضرورت جي لاءِ الله تعاليٰ ان کان ٻاهر اڻ ڳڻيون شيون جوڙيون. رڍ، ٻڪري، اٺ، ڳئون (نر ۽ مادي گڏي اٺ قسم). اهي ئي حيوان تهذيب جي شروعاتي دور ۾ هزارين سالن تائين انسان جي معيشيت جو ذريعو بنيل رهيا. ان کان پوءِ تهذيب جڏهن ٻي مرحلي ۾ پهتي ته انسان ٻين بي شمار شين کي استعمال ڪرڻ شروع ڪيو، جن کي خدا پهرينءَ ڏينهن کان دنيا ۾ ان ڪري پيدا ڪيو هو ته انسان انهن کي ڳولهي/ هٿ ڪري ۽ کين پنهنجي ڪتب ۾ آڻي. جيئن پالتو جانور طبعي طور تي انسان جي وس ۾ آهن، ايئن گئس ۽ ٻي معدنيات به انسان جو ڪنٽرول ۾ آهي، نه ته انسان انهن کي استعمال نه ڪري سگهي. ذڪر ڪيل اٺن قسمن جو مثال علامت طور آهي.
انسان جي پيدائش جي سلسلي ۾ هت جن ٽن اونداهين جو ذڪر آهي، ان جو مطلب ٽي پردا آهن. پهرين پيٽ جي ڀت، پوءِ ماءُ جي رحم جو پردو ۽ پوءِ جنين جي مٿين ڄاري.
The Mother’s abdominal wall, the wall of the uterus, and the amniochoricnic memberance.
اهو سڄو نظام حيرت ۾ وجهندڙ حد تائين پيچيدو ۽ عظيم آهي، جو خالق کان سواءِ ٻيو ڪوبه ان کي ظهور ۾ آڻي نٿو سگهي. پوءِ ان کان سواءِ ٻيو ڪير آهي، جنهن جي سامهون انسان جهڪي ۽ ان جي عبادت ڪري.