221-29
دنيا جي آزمائش
”پوءِ جڏهن تمام وڏي آفت (قيامت) ايندي، جنهن ڏينهن سڀڪو انسان انهن ڪمن کي ياد ڪندو، جيڪي ڪيا هوندائين ۽ ڏسڻ واري لاءِ دوزخ ظاهر ڪيو ويندو، ته پوءِ جو حد کان لنگهيو هوندو ۽ دنيا جي حياتيءَ کي پسند ڪيو هوندائين، ته بيشڪ دوزخ ئي ان جي رهڻ جو هنڌ آهي ۽ جيڪو شخص پنهنجي پاليندڙ جي سامهون بيهڻ کان ڊنو هوندو ۽ پنهنجي نفس کي خواهش کان روڪيو هوندائين ته بيشڪ جنت ئي (ان جي) رهڻ جي جاءِ آهي. (الَذازعات-34-41)
ماڻهو ٻن شين جي وچ ۾ آهي، هڪ هن دنيا جي سامهون ۽ ٻيو آخرت جي دنيا، جيڪو ڳجهه آهي. ماڻهو جو اصل امتحان هيءُ آهي ته هن دنيا جي مقابلي ۾ آخرت کي ترجيح ڏي، پر اهو ڪم رڳو اهي ماڻهو ڪري سگهن ٿا، جيڪي پنهنجي نفس جي خواهش تي ڪنٽرول رکڻ جي همت رکن ٿا.
هيءَ دنيا مختلف قسم جي آزمائشن سان ڀري پئي آهي، اهي آزمائشون انسان کي بار بار نفساني خواهشن طرف ڇڪين ٿيون. جيڪو ماڻهو دنيا جي خواهشن ۾ گم ٿي وڃي، اهو پنهنجي امتحان ۾ ناڪام رهيو. ان خراب انجام کان رڳو اهو ماڻهو بچي سگهي ٿو، جيڪو آخرت جي ڏينهن خدا جي عدالت ۾ حاضريءَ تي يقين رکندو هجي، اهو يقين کيس نفساني خواهشن ۾ ڦاسڻ کان بچائي وٺندو.