شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

رستا وَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.

رستا وَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.
پيرا کَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.

هر ڪُنڊ ذهن جي اڄ آهي رَتي پئي،
شيشا ڀَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.

اندر ۾ هوريان هوريان ڪُندن پيو ٿيان،
جذبا ڌَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.

معصوم شَرم ٻوٽي دل کي ڇُھي وئي آ،
لَھجا لَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.

رهندا نه هاڻ باقي سڀئي حجاب ٽُٽندا،
پردا کَڄن پيا ٿا منھنجي خيال ۾.
*