هي آبشار، هوائون جُهڙالي موسم ۾.
ٿِيون خُمار اَدائون جُِهڙالي موسم ۾.
ڪَيا حَواس نشيلا ڪَڻين وسي هر هر،
رنگين ڪيفَ ڏِنائون جُهڙالي موسم ۾.
خيال خُوب ذهن ۾ کِڙيا کِنوڻ وانگر،
ڪَري اَلُوٽ ڇَڏيائون جُهڙالي موسم ۾.
کڻي نگاھ پِرھ کي نِکار بَخشيائون،
جُهڪاءِ شام ڪَيائون جُهڙالي موسم ۾.
اَڃان به ريت مُسافر رَڙي پئي صحرا!
پَيون سَڏِين صَدائون جُهڙالي موسم ۾.
ڀَري نه ڪو به سَگهيو آسمان جو دامن،
ڀَريون مَسين ته خلائون جُهڙالي موسم ۾.
چناب تار ڏسي ياد ٿو اچي سنڌو،
لِکيون پِياس ڪَٿائون جُهڙالي موسم ۾.
کِجِي کِنوڻ ته ڇَمر ڇير ٿي پيا ڇمڪي،
ٿِيون رَقاص گهٽائون جُهڙالي موسم ۾.
*