ذائقي ۾ ملي ڪَڙائي آ.
زندگي زهر ۾ مِلائي آ.
نيٺ دُونھي ۾ ٿي وئي تَحليل،
دل به سگريٽ جيان دُکائي آ.
جاڳ جي جوت کي جَلايان ٿو،
سانت مون ۾ ڪَئي سُھائي آ.
بانسريءَ جي سُرن جي سُرمائي،
درد سان تار روشنائي آ.
گُل پَوندا ڦُٽي خوابن جا،
نِنڊ جي مون ته وَل لڳائي آ،
تو مٽيءَ کي ڇُھي آ جاڳايو،
پيار! تنھنجي هي مَسيحائي آ.
رنگَ دل مان ڦُٽي رهيا آهن،
ڇا ته رنگين اڪيلائي آ.
مان پُڄاڻي اُنھيءَ جي بڻجي ويسُ،
تو به جيڪا ڪٿا ٻُڌائي آ.
ٿي پَئي شام سازُ آ ڏُک جو،
۽ گهٽا غم ۾ گُنگُنائي آ.
*