شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

ياد جي اُڀري ڪَتِي آ روح ۾.

ياد جي اُڀري ڪَتِي آ روح ۾.
درد جي روشن بَتِي آ روح ۾.

ساھ واريءَ جيان سَڙي ٿو ٽاڪ ۾،
تانگهه هيءَ ڪنھن جي تَتِي آ روح ۾.

دل جي آتڻ تي اُڏامن رنگَ ٿا،
عشق! تو هولي ڪَتي آ روح ۾.

خاڪ خوابن ۾ اُڏي احساس جي،
سُرمئي ٻَرندڙ بَتِي آ روح ۾.

زندگي ڪشڪول جيان خالي رهي،
دل پُراڻي ڪا چَتِي آ روح ۾.
*