شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

دربدر دربدر رهيا آهيون.

دربدر دربدر رهيا آهيون.
درد جا همسفر رهيا آهيون.

سُڌ پنهنجي رهي نه آ ڪاڀي،
عمر ڀر بي خبر رهيا آهيون.

لفظ بڻجي نه جو سگهيو ڪڏهين،
پاڻ اهڙو اکر رهيا آهيون.

وقت تھخاني ۾ ڇڏيو اُڇلي،
ڪو اَجايو وکر رهيا آهيون.

پاڻ توکان سوا اکيون هوندي،
بي خبر! بي نظر رهيا آهيون.
*