چين ايندو ڪِٿي مَرڻ تائين.
مان پيو ٻَرندُس اِتي ڳَرڻ تائين.
مون ۾ درياھَ سڀ ٻُڏي ويندا،
مان نه ٻُڏندس ڪڏهن تَرڻ تائين.
خال وَڌندا وڃن ٿا اندر جا،
ڪين گَهٽبا اِهي ڀَرڻ تائين.
مان ته هر حال ۾ ڪندُس ڪوشش،
ٻاٽ ۾ چِڻنگ ٿي ٻَرڻ تائين
پيرَ منهنجا نه پَٽيندا ساهي
پار پَربت اِهي ڪَرڻ تائين.
ٿورڙو تَرس پو هَلِي وَڃجان،
آھ هڪڙي ٿَڌي ڀَرڻ تائين.
مان مِٽيءَ ۾ مِلي مِٽي ٿيندُس،
خاڪ رهندُس وَڃي سَرڻ تائين.
*