بارش ۾ ڀِنل نظم
جام ڪڪرن جا اکين ۾ اوتي،
موسمن کي ڪيو نَشيلو تو.
مِينهن جو مَڌُ ٿو وَسي توتي،
بارشن کي ڪيو رَنگيلو تو.
هر ڪَڻي ٿي لڳي چُمي تنھنجي،
تنھنجي ڀاڪُر جِيان هيءَ بارش آ.
آ گهٽائن ۾ مَئڪشي تنھنجي،
ڪيڏي پُرڪيف هر خواهش آ.
رنگ موسم کي تو ڏِنا پنھنجا،
ڪيتري پُرڪشش هي ٿي پَئي آ.
انگ هر بُوند سان ڀِنا پنھنجا،
اڄ ته برسات تو جان بي چَئي آ.
عڪس تنھنجو آ ميِنھن وَسندڙ ۾،
تنھنجو احساس دل ۾ آلو آ.
ڏيکَ اِنڊلٺ جا کِڙيا ڏسندڙ ۾،
خواب جو رنگُ ئي نِرالو آ.
مِينھن فطرت کي ڇڏيو آ ڌوئِي،
چيز هر ڪا آ ٿي پَئي اُجري.
مون کي ڪڪرن مان ڏِسي ٿو ڪوئي،
بادلن مان اکيون پيون اُڀري.
*