درد ساڳي ڪٿا، سانجهه آ سُرمئي.
گهاٽ گهائي گهٽا، سانجهه آ سُرمئي.
ٿيون وَسن مِينهن جون بَرف جھڙيون ڪَڻيون،
سَرد ساحل هَوا، سانجهه آ سُرمئي.
ريشمي وار پنھنجا نه تون کولجان،
ڪا نه ٿي پئي خطا، سانجهه آ سُرمئي.
هَٽَ کوليو سڀئي مَٽَ خالي ڪيو،
بند ڇو ميءِ ڪدا، سانجهه آ سُرمئي.
خيال ۾ کوئجي دل به گُم ٿي وئي،
ڪيئن ٿي لاپَتا، سانجهه آ سُرمئي.
موسمن مان گُلن جيان ڦُٽي رنگَ پيا،
هٿ تنھنجا حِنا، سانجهه آ سُرمئي.
زندگي جي ڪَجل ريک بڻجي پَوي،
تون جي چاهين پِيا! سانجهه آ سُرمئي.
سج پيرن جي هيٺان آ رستي جيان،
چنڊ سپنا لَڳا، سانجهه آ سُرمئي.
ڪوبه ناهي ڪِٿان ٿا پَڙاڏا اَچن،
چوطرف کان صدا، سانجهه آ سُرمئي.
*