جان جانڊاھ مان ڇُٽي پوندي.
قيد جي هر سزا کُٽي پوندي.
وقت! تنھنجن اِنھن سَلاخن سان،
زور زنجير ڀي ٽُٽي پوندي.
زندگي لُٽجندي رهي اَزلئون،
موت جي مام ڀي لُٽي پوندي.
تون نه وارن کي ويڙھ بَرکا ۾،
هر ڪَڻي گُهٽ ۾ گُهٽي پوندي.
تو جا مَقتل ۾ ڪالهه هئي پوکي،
اڄ ته ميندي به سا ڦُٽي پوندي.
*