درد جي آتڻ مٿان،
عشق ٿو مون کي ڪَتي.
وقت ٿو ٽاڻي ڪَپهه جيئن،
هِن وڇوڙي جي هَٿان،
عشق ٿو مون کي ڪَتي.
ساھ جو هي سُٽ سَنھڙو،
روز سُڏڪن سان اُڻان،
عشق ٿو مون کي ڪَتي.
جيءُ جو آ جُهور چَرخو،
پو به ٿو جُهرندي چُران،
عشق ٿو مون کي ڪَتي.
مان رهيس سَرمد جيان ئي،
هُو اَڀي چند وانگيان،
عشق ٿو مون کي ڪَتي.
خواب جا ڌاڳا ٽُٽل سڀ،
روز نيڻن سان ڳنڍيان،
عشق ٿو مون کي ڪَتي.
*