شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

سون جھڙي ڌُوپ

سون جھڙي ڌُوپ

آرسيءَ کي تون نه ڏِسُ!
تنھنجو چھرو آرسيءَ کان وَڌ شَفاف،
تون ڏسين ٿي آرسيءَ ۾،
يا ڏسي ٿي آرسي،
خود پاڻ تو ۾؟
آرسيءَ کي تون نه ڏِسُ!
آرسيءَ جي آس آهي،
تنھنجي چھري ۾ وڃي تبديل ٿي،
يا وري تنھنجي اکين جي جهيل ٿي،
نيرڙن تنھنجن خوابن جو
خُماريل عڪس ٿي،
ٿي وڃي تبديل تنھنجي رُوپ ۾،
سون جھڙي ڌُوپ ۾!
*