تنھنجو آنچل هوا ۾ اُڏري ٿو.
روح منھنجو رنگن مان گُذري ٿو.
ننڊ نيڻن ۾ ٿي وئي بُوندون،
خواب هڪڙو گهٽا مان گُذري ٿو.
ڌُنڌ عينڪ جا ٿي ويا شيشا،
ڪنھن جو چھرو اکين مان اُڀري ٿو.
ذهن جي ڀُونءِ مان سِلي وانگر،
خيال خوشبو جيان ڪو اُسري ٿو.
سمنڊ ڇولين سان پھاڙين کي ٽُڪي،
پنھنجي اندر جو درد اُڪري ٿو.
*