ڪا جيئڻ جي رسيد ڪين هئي.
مون خوشي ڪئي خريد ڪين هئي.
نيٺ ويڙهي ڇڏيو وِڇوڙو مون،
ڪا مِلڻ جي اُميد ڪين هئي.
چنڊ رمضان جو جڏهن به ڏٺو،
ڏيھ منھنجي ۾ عيد ڪين هئي.
مون کي پيرن ۾ لَتاڙيندو ويو،
وقت کي ڪا به ديد ڪين هئي.
خودڪشيءَ جي ملي بَشارت هئي،
زندگيءَ جي نويد ڪين هئي.
*