شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

ڪا جيئڻ جي رسيد ڪين هئي.

ڪا جيئڻ جي رسيد ڪين هئي.
مون خوشي ڪئي خريد ڪين هئي.

نيٺ ويڙهي ڇڏيو وِڇوڙو مون،
ڪا مِلڻ جي اُميد ڪين هئي.

چنڊ رمضان جو جڏهن به ڏٺو،
ڏيھ منھنجي ۾ عيد ڪين هئي.

مون کي پيرن ۾ لَتاڙيندو ويو،
وقت کي ڪا به ديد ڪين هئي.

خودڪشيءَ جي ملي بَشارت هئي،
زندگيءَ جي نويد ڪين هئي.
*