اَزل ۽ اَبد جي وِچ تي
*وقت لاوارث سدائين
هيڪلو هلندو رهيو
هي ڪٿان آيو
وڃي ڪيڏانھن پيو
سلسلو هڪڙو پُٺيان کان
پيو مُسلسل ئي هَلي
ڪين جنھن جو ڪو به آهي ڏَس پَتو
حال جي هي مُختصر پُل تان لَنگهي
ٿو وڃي اڳتي خبر ناهي ڪٿي؟
مان اَزل ۽ اَبد جي وِچ تي کَڙو
حيران آهيان
ڪُجهه ئي پل مھمان آهيان
پو مٽيءَ جي مان اَڄاتي پار ڏي
ويندس هليو
۽ مٽيءَ جي مھڪ ۾ تبديل ٿي
وقت جو حِصو ٿي ويندس!
ڪو ڳُجهو قِصو ٿي ويندس!
*