زندگي ايڏي ڏني ديوانگي.
دل مَٿان حاوي رهي حيرانگي.
پيرَ منھنجا پنڌ ۾ ميرا رهيا،
ڌُوڙ جيان اُڏندي رهي آوارگي.
ڏاتُ منھنجِي عَڪسَ تنھنجي پيار جا،
شاعريءَ ۾ مون ڪئي آ بندگي.
روح سان محسوس مون کي آ ٿيو،
ذائقو تنھنجو ڪَڙو آ زندگي!
تون رُسين ٿي رنگَ ٿا رُسيو پَوَن،
بي رنگي تنھنجي رهي ناراضگي.
زندگيءَ جو ساز سُڏڪي ٿو اَڃا،
تنھنجي ٽھڪن جي نه آ جو نَغمگي.
*