شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

دل جو رستو تَرار جھڙو آ.

دل جو رستو تَرار جھڙو آ.
عشق بي سَمجهه ٻار جھڙو آ.

موڙ ننڊ جا اکين مٿان آهن،
خواب تنھنجو ڪُنوار جھڙو آ.

زَرد مون ۾ خزان ٽِڙي پوندي،
تنھنجو ڀاڪر بھار جھڙو آ.

موت کي آھ ورائي ڏيڻو،
هي جياپو اُڌار جھڙو آ.

رنگ اُڀ تي اُداس آ ڏاڍو،
هيل سانوڻ غُبار جھڙو آ.

دوست! توکي مَڃان مان ڪيئن پنھنجو،
تنھنجو لھجو غَدار جھڙوآ.
*