سَکي! پاڻ سان تون سَنگي ڇڏ.
ڏئي رنگَ دل کي رَنگي ڇڏ.
ٽُٽي جيئن تَسلسل نه مَنصور جو،
تون ڦاهيءَ تي چاڙهي ٽَنگي ڇڏ.
دعائن ۾ ڀُلجي وِسارين مَتان!
ڀلي بي دليو ئي مَنگي ڇڏ.
ڇڏي ڏي تون موقعو ملڻ جو،
زهر کي اوڳاڇي ڏَنگي ڇڏ.
ڪڏهن ڀي نه خود کي ڇڏائي سگهان،
تون وارن ۾ اهڙو وَنگي ڇڏ.
هوائن ۾ وَڄندو رهان عمر ڀر،
چپن کي چپن سان چَنگي ڇڏ.
*