شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

رنگَ ٿي، بي رنگيءَ مان نِڪري آ.

رنگَ ٿي، بي رنگيءَ مان نِڪري آ.
منھنجي مورت! مِٽيءَ مان نِڪري آ.

چاندنيءَ جي هَٽائي پَردي کي،
چنڊ جي تون دَريءَ مان نِڪري آ.

عَڪس تحليل ٿي وڃن تو ۾،
هاڻ تون آرسيءَ مان نِڪري آ.

جاڳ کي ڪر عطا نئون جيون،
خواب جي خودڪشيءَ مان نِڪري آ.

بَند مُکڙيءَ ۾ ڪيسين رهندينءَ تون؟
ڦول بڻجي ڪليءَ مان نِڪري آ.

پنھنجي حالن ۾ رھ نه هيڻو تون،
اُٿ اِنھي بيوسيءَ مان نِڪري آ.
*