شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

عمر ڀر لئه موڪلاڻي ٿي وئي.

عمر ڀر لئه موڪلاڻي ٿي وئي.
عشق جي آتم ڪھاڻي ٿي وئي.

مان نه راڻو ٿي سگهيس هن کان سوا،
مون سوا پر هوءَ راڻي ٿي وئي.

مون پڇي هن کان محبت جي وصف،
هن ڏٺو مون کي نماڻي ٿي وئي.

ريل هن کي وئي وڇوڙي جي کڻي،
عمر ڀر جي موڪلاڻي ٿي وئي.

مون ڏسي هن کي نظر سان ئي ڇُھيو،
هوءَ شرم ۾ پاڻي پاڻي ٿي وئي.
*