بارشن ۾ بيقراري
مِينھن وَسندڙ ۾ ڀِڄين ڇا تون به ٿي؟
مان ته بيٺو ٿو ڀِڄان پر هڪيلو
سانوڻيءَ ۾ تنھنجون ساروڻيون ڪئي
هر ڪڻي تنھنجو تَصور آ نئون
بادلن ۾ ڪو مُصور آ نئون
عڪس تنھنجا پيو چِٽي جُهڙ ۾ ڪئي
هيل آ برسات ڪيڏي بي چئي
وِڄ ۾ تنھنجا وَراڪا
بارشن ۾ بيقراري
بُوند هر ڪا آ اُڃاري
مان ڊِڄان ٿو
مِينھن جو پاڻي مِٺو
منھنجي ڳوڙهن سان نه کارو ٿي وڃي
تنھنجي گهر تي لُڙڪ منھنجا بَرسندا
تنھنجي دل ۾ درد جو دُونھو دُکي
تنھنجي نيڻن کي ڀِڄائي
۽ نه سڀني کي ٻُڌائي راز دل جو
تنھنجي سيني ۾ دَٻيل آواز دل جو
*