شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بُرش ڄاڻي ٿو روڳ رنگن جو.

بُرش ڄاڻي ٿو روڳ رنگن جو.
عڪس ۾ آھ سوڳ رنگن جو.

هڪڙي تصوير ٿي مُڪمل ٿئي،
ٿي وڃي ٿو سَنجوڳ رنگن جو.

روپ جوڳيءَ جو ڄڻ مُصور آ،
بين گيڙو ۾ جوڳ رنگن جو.

ڏيک وِکريو پيو آ وِڇڙڻ جو،
ڪنھن به ڄاتو نه ”ڀوڳ“رنگن جو.


ڪينوَس تي پَکي لَٿا اُڏري،
چَھڪندي ڪَن ٿا چوڳ رنگن جو.

*”ڀوڳ“-ڀوڳنا/ڀوڳڻ
*