شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

ٻَھ ٻَھ ٻَري ٿي من ۾ جذبات مُسلسل.

ٻَھ ٻَھ ٻَري ٿي من ۾ جذبات مُسلسل.
ڏِسُ ڏيل ۾ ڏِياٽيون آ ڏات مُسلسل.

هي زندگي فنا جو آهي عجب فسانو،
دل کان کَٽي وڃي ٿي جو مات مُسلسل.

اُڀري صبوح ايندو من جي اُميد مان ڪو،
ڄاڻان ٿو ڪين رهندي هيءَ رات مُسلسل.

اظھار منھنجي دل جو گونگو گگن جيان،
گُهٽبي رهي اندر ۾ هر بات مُسلسل.

تومان جي ٻاهر نڪران ته پاڻ کي ڏسان،
تَن ۾ تَنوار تنھنجي آ تات مُسلسل.

جيئڻ سَندو جَھنم جِيءُ ۾ جَلي رهيو آ،
پوءِ به ڏنا مون کي ڏَڍ ڏات مُسلسل.

هُو ڏور ٽِمٽمائن ٿا تارڙا گگن ۾،
جُهڙ مان لِڪي هَڻن ٿا سڀ جهات مُسلسل.
*