شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

جيسيتائين حيات آ پنھنجي.

جيسيتائين حيات آ پنھنجي.
هي سَڄي ڪائنات آ پنھنجي.

زندگي! تنھنجي تَتل سِج هيٺان،
ڇانوَ گهاٽي هي ڏات آ پنھنجي.

هرقدم تي ڪئي اَٿس آجيان،
همسفر ڇوته مات آ پنھنجي.

ديس! توتي نه رهندا هي نِيئَر،
تو ۾ ازلي نِجات آ پنھنجي.

ڏينھن جو ڏَڍُ ئي رهيو ناهي،
سانوري شام، رات آ پنھنجي.
*