شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

ٻاروتڻ جو گيت

ٻاروتڻ جو گيت

مِٽيءَ مان رانديڪا ٺاهي،
رانديڪن سان کيڏون راند،
ننڍڙي گاڏي ننڍڙا ڏاند!

ننڍپڻ جو سامان سَھيڙي،
پنھنجي ٻاروتڻ کي ميڙي،
ڀَرجن خالي دل جا پاند.
ننڍڙي گاڏي ننڍڙا ڏاند!

آکاڻين ۾ ننڊ اَچي وئي،
ننڊ ڪھاڻين ساڻ رَچي وئي،
پوپٽ خوابن جا هيڪاند.
ننڍڙي گاڏي ننڍڙا ڏاند!

تارن جا جُگنو پَڪڙيندي،
خوابن جا خيما کوڙيندي،
چانڊوڪي ڀي ٿي وئي ماند.
ننڍڙي گاڏي ننڍڙا ڏاند!

ڪيڏا آهن سَنک هوا ۾،
آهن دل جا پَنک هوا ۾،
رنگن ۾ هِن تنھنجا ڇاند.
ننڍڙي گاڏي ننڍڙا ڏاند!
*