هاڻ جيئڻ محال آ شايد.
آخري پنھنجو سال آ شايد.
ڪين ڀرجي ڪڏهن به سگهندو هي،
پنھنجي وچ ۾ جو خال آ شايد.
وقت ڀَڄندو وڃي رهيو آهي،
زندگيءَ جو زوال آ شايد.
تنھنجي نالي سان سَڏن ٿا مون کي،
پيار جو هي ڪمال آ شايد.
خوبصورت تڏهن ته آ دنيا،
تنھنجو اِن ۾ جمال آ شايد.
مان ته کِلندي به ٿو اُداس لَڳان،
مُرڪَ ۾ ڀي ملال آ شايد.
*