دوستيءَ کي سدا لَڄائن ٿا.
دوست ڀي دشمني نِڀائن ٿا.
ڏِسُ ته ڀَڙڪن پيا ڀَڀڙ ڪيئي،
ڪير تيليون رُڳو جلائن ٿا؟
دل جا تعلق ڇڏين ٿا تياڳي،
پنهنجا چھرا لِڪل ڏِکائن ٿا.
بيحسيءَ جو رڳو اَٿئي دُونهون،
ماڻهو، ماڻهوءَ کي ڏِسُ دُکائن ٿا.
پيٽ جي باھ اُجهائڻ خاطر،
ٻار، مجبور ٿي کپائن ٿا.
*