رات تارن ڀَرِي تَجسُس ۾.
چنڊُ پِيو آ ٻَرِي تَجسُس ۾.
وقت کي ڪنھن ڇڏيو بيھاري آ،
آهي گردش وَرِي تَجسُس ۾.
تنھنجي آهيان گِيان ۾ گُم سُم،
دل ٻُڏِي آ تَرِي تَجسُس ۾.
ڪنھن ڄَمايو پھاڙ تي مون کي،
برف آهي ڳَرِي تَجسُس ۾.
هَٿَ ڪنھن جا هُئا خُدا جھڙا،
خاڪ جي هر ذَرِي تَجسُس ۾.
بَرف باريءَ ۾ اَپسرائون هِي،
اڄ ته آهي مَرِي تَجسُس ۾.
*