ياد جو ٿو کُلي دريچو ڪو.
مَن ٽُٽل ۾ ٽُٽي ٿو شيشو ڪو.
درد مون تي لھي ايئن ٿو ڄڻ،
آسمانن مٿان صحيفو ڪو.
مون پُٺيان ٿو هلي کڻي خنجر،
روز منھنجو ڪري ٿو پيڇو ڪو.
زندگي ڪنهن سِبِي ڪفن جهڙي؟
ناھ هڪڙو به جنھن ۾ کيسو ڪو.
زندگيءَ ڀَر پَڙهيو مون روئيندي،
وقت اهڙو لکيئي قصيدو ڪو.
پاڻ کي ٿو وَتان مان ڳوليندو،
ناھ پاڇو به ڪِٿ هٿيڪو ڪو.
*