شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

هُوءَ ڪڪرن جيان هَلي ويئي.

هُوءَ ڪڪرن جيان هَلي ويئي.
ڌرتتيءَ ۾ عمر جَلي ويئي.

راز کي راز ۾ رکي نه سگهيس،
راز ۾ ڳالھڙي سَلي ويئي.

مون مَنجهان ٿي اچي سَندس خوشبو،
هُوءَ ساهن ۾ آ رَلي ويئي.

توکي حاصل ڪرڻ جي ڪوشش ۾،
زندگي جي وئي ڀَلي ويئي.

مُرڪَ جي تو جا دل ۾ پوکي هُئي،
سا ته گُل آهي ٿي ڪَلي ويئي.

ٿا اَڃا ڀي ته اُڏامن پوپٽ،
مُرڪندي جا به هُوءَ ڳَلي ويئي.
*