شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

وقت جي ڊوڙ ۾ ڊُڪِي نه سگهيس.

وقت جي ڊوڙ ۾ ڊُڪِي نه سگهيس.
مان رَهيس پوئتي جُهڪِي نه سگهيس.

اُڃ اُتساھ پئي ڏنو مون کي،
ريت جي سمنڊ ۾ سُڪِي نه سگهيس.

ڪينَ روڪڻ جي تو ڪئي ڪوشش،
مان به ويندي ڪٿي رُڪِي نه سگهيس.

زندگي مي ڪَدو هُئي پو ڀي،
تنھن مَنجهان هڪ به پِي چُڪِي نه سگهيس.

خواب ۾ خط لکي ڇڏيو هو مون،
جاڳ ۾ توکي پر مُڪِي نه سگهيس.
*