شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

درد ۾ آهي دوا ۽ هر دَوا ۾ درد آ.

درد ۾ آهي دوا ۽ هر دَوا ۾ درد آ.
تو ڪيو محسوس ناهي جو هَوا ۾ درد آ.

ڪيتري غمگين آهي اُڀ تي ڪاري گهٽا،
سمنڊ جي نمڪين ڳوڙهن ۾ خُدا جو درد آ.

سُرمئي ڪنھن سار جھڙي سانوڻي! تنھنجي نظر،
بارشن جي بيقراريءَ ۾ گهٽا جو درد آ.

لفظ ڳوڙهن سان ڳُتيل هر سِٽ ۾ ڪو سُور آ،
ڪنھن پُڄاڻيءَ تي نه پُھتي هي ڪَٿا جو درد آ.

ساز جا گونجي پَڙاڏا رِڻ کي رولين پيا،
ڪينري جي تَندُ ۾ گهايل صَدا جو درد آ.
*