شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

سُڏڪي پيو سنگيت،

سُڏڪي پيو سنگيت،
”گَڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.

”مِٺيءَ“ جو محبُوب تون،
ڪارُونجهر جو گيت،
”گڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.

ڪيڏاري جو رُوپ ٿيا،
هي سڀ تنهنجا ميت،
”گڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.

مِٽيءَ سان مَنسُوب ٿي،
راڳي! تنهنجي ريت،
”گڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.


واريءَ واويلا وڏي،
ڀِٽن توسان پريت،
”گڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.

ٿرجا ٿاڪ اُٻاڻڪا،
مندر، مور، مَسيت،
”گڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.

تنهنجو وڇوڙو ميان!
جھڙي وِھُ جي ڳيت،
”گڍيءَ“ تي غم جي گهٽا.

(سنڌ جي نامياري راڳي صادق فقير کي ڀيٽا)
*