شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

ننڊ کي ٻاري ڏياري ٿو ڪيان.

ننڊ کي ٻاري ڏياري ٿو ڪيان.
خواب جي منظر نگاري ٿو ڪيان.

ڪوري ڪاڳر کي سُڃو صحرا ڪري،
سِٽَ لکي هڪڙي اڃاري ٿو ڪيان.

زندگي ٽيشڻ پراڻي پيار جي،
جنهن تي تنهنجي انتظاري ٿو ڪيان.

تنهنجي اکڙين مان تصور ۾ سدا،
مڌ اوتي مئخماري ٿو ڪيان.

ڏک پنهنجي کي دلاسا ٿو ڏيان،
پاڻ سان اڄ غمخواري ٿو ڪيان.

لڙڪ پوکيندو رهيون آهيان سدا،
روز تن جي آبياري ٿو ڪيان.
*