شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 59
  • 13
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

رات جي آسري ڇَڏي رِڻ ۾.

رات جي آسري ڇَڏي رِڻ ۾.
هوءَ تارا وَئي اَڏي رِڻ ۾.

مان پَڙاڏن جيان وَران ٿو پيو،
ڪير سِج مان پيو سَڏي رِڻ ۾.

منھنجو آهي وجود واري ٿيو،
منھنجو پاڇو پيو لَڏي رِڻ ۾.

ريج اُڃَ جو ڏَئي ڏَئي سُرمئي،
خواب پوکيو آ جِيءَ جَڏي رِڻ ۾.

هيٺ سِج جي تَپِي تَپِي ٿو تَپان،
ريت جي ڪَڻ نُما وَڏي رِڻ ۾.
*