خواب ۾ کولي اکيون مون ننڊ کي ڀاڪر وِڌو.
مون سِتارن کي چُميون ڏئي چنڊ کي ڀاڪر وِڌو.
وقت سان ماپي سڄي آڪاس کي ڌرتيءَ سَميت،
ساحلن کي مون اُڪاري سمنڊ کي ڀاڪر وڌو.
ٿي پئي ڪنھن ڪامڻيءَ جي خواب جھڙي ڪائنات،
مون سحر جي رنگ ۾ آ منڊ کي ڀاڪر وِڌو.
زندگي منھنجي دُکي صَندل جيان وئي واسجي،
دل جو تنھنجي سار جي سَرکنڊ کي ڀاڪر وِڌو.
ڪنھن به مون لئه ڪين آٿت جي ڪڏهن کولي دَري،
مون ڪليسا جي اڪيلي ڪُنڊ کي ڀاڪر وِڌو.
*