مُند آئي گُلن جي ٽِڙڻ جي وري.
واس بڻجي هَوا ۾ گُهلڻ جي وري.
گيت جُهونگار ڪو تون هوا ۾ سَکي،
اچ ته گڏجي ٻئي جُهومون هوا ۾ سَکي،
جُهڙ ڪئي آ تياري وَسڻ جي وري،
مُند آئي گُلن جي ٽِڙڻ جي وَري.
ڪنڌُ منھنجي ڪُلھي تي رَکي پيار ڪر،
ٻانھن ڀاڪر وِجهي تون سَکي پيار ڪر،
آس جاڳي آ توکي چُمڻ جي وري،
مُند آئي گُلن جي ٽِڙڻ جي وَري.
تنھنجي هر وِک توکي کَڄي ٿي چوي،
تنھنجي پيرن جي پايل وَڄي ٿي چوي،
ڳالهه ڇو ٿي ڪرين تون وڃڻ جي وري،
مُند آئي گُلن جي ٽِڙڻ جي وري.
ڪيئن توکي چوان الوداع سانوري!
جي وڃين ٿي ته موٽي تون اچجان وري،
رُت ايندي ڪڏهن ڏَسُ مِلڻ جي وري،
مُند آئي گُلن جي ٽِڙڻ جي وري،
واس بڻجي هَوا ۾ گُهلڻ جي وري.
*