شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

حمد

خـــدا پــاڪ آڏو، مـنھنـجـي زات پــوڄــــا،
نـالو ٿـم نــمائــي، ســـندم ڏات پــوڄــا.

جـو مـاري جــياري، روزي پــڻ رسـائــي،
ڪــجـي ان جي سـيوا ۽ ڏينھن رات پوڄـا.

مــون کي خـوب خـلـقي، بـندو جنھن بـڻايــو،
حـــڪــم ان جـــو حـــاوي، تہ هــر بـــات پـوجــــا.

خُــــدا جـــي وڏائــــي، فھم کــان مـــٿي آ،
فـــڪــر ۾ ٿــي فــانـــي تہ مــرڻ مـــات پـــوڄـــا.

ســج چــنـڊ تــارا، بــحــر بــــر اِمـــن هـــي،
پــکـــــي جـــيــت جــڻـــيا، طـلـــب تـــات پــوڄــــا.