شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

محبت جون ڦري لاهون،

محبت جون ڦري لاهون،
اڄ ٿيون آهن قتل گاهون.
جمعيت جان کي ناهي ڪا،
دُکايل جون ٻُڌو دانہ ون.
جي گهر ويٺي وڙهن ماڻھو،
اٿن ڪي آگ ۽ باهيون.
اسان آهيون برحق هيڻا،
اٿن ڪي لوھہ جون ٻانہ ون.
خُدا جي خير و برڪت جي،
سھاري تي جيئرا آهيون.
باقي دشمن سو دشمن آ،
ڪري لک لک مون تي ڪاهون.
وفا جي يار عيوض سان،
جفائن ڏيڻ جهڙا ناهيون.
اِمن باقي اسان جي لاءِ،
اڏيون ڪهڙيون يارن ڦاهيون.