شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

سچ چوڻ مجبوري منھنجي،

سچ چوڻ مجبوري منھنجي،
ڪوڙي جڳ کان دوري منھنجو.
ڪات بہ ڪنڌ تي حق جا نعرہ
موج ڏِسو منصوري منھنجي
مون کي آهي هن کي پڻ هوندي،
چِنتا نيٺ ضروري منھنجي.
عشق جي منزل اوکي اڙانگي،
ڪانہ پئي هت پوري منھنجي.
ساري عمر تنھنجي پوڄا ڪئي ٿم،،
ڪانہ ويندي مزدوري منھنجي.
مانجهي اِمن سان اکيون ملائي
دلبر دل هي گهوري منھنجي.