شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

دل چيو تہ تنھنجي حُسن تي لکجي غزل،

دل چيو تہ تنھنجي حُسن تي لکجي غزل،
اهڙي عمل جو آخر ڏسان ڪوئي ردِعمل.
مُشڪي پوين تون طُور جي تجلي جِيانۡ،
اُڀري پون قيامت سندا خوني خلل.
ذولف تنھنجا ور ڪري ٿا ڳل چُمن،
ڪاڪل سندا وٽ سٽ پسي ڪُڏندا ڪنول.
هر سونھن کان سونھن تنھنجي آهي اُتم،
تنھنجو مِٺا ثاني نہ ڪو نعم البدل
هڪ دفعو منھنجي اڱڻ تي رک قدم،
آب روانۡ بادل وسي مچندا منڊل.
هي بيانۡ ۽ داستانۡ، ڪيئن لکان مانجهي امن،
زيرِقلم ۾ جُنۡبش ڪٿي، ناهي ڪو اهڙو رمل.