شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اوهان جي حُسن جو اثر ٿو پوي،

اوهان جي حُسن جو اثر ٿو پوي،
ڏسڻ سان دل ۾ چڪر ٿو پوي.
اچين ٿو تہ زندگي ٺھي ٿي وڃي،
وڃين ٿوڊهي ڄڻ هي گهر ٿو پوي.
جُدائي هي جانب ڏُکي ٿي لڳي،
تڙپان ٿو پل جي پهر ٿو پوي.
ڌنڌولن ڌڪن سان نميو نيڻ ڀرجن،
وسي وڏڦڙو ڄڻ ڪڪر ٿو پوي.
تو هڪ ساڻ محبت تہ دُنيا سڙي ٿي،
ڳچي ۾ سڄو هي شھر ٿو پوي.
امن چانگ مانجهي سوا تنہ جي سکڻو،
زندگي جو ڪٽڻو سفر ٿو پوي.