شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

ويران دل جو شھر ٿا ڪيو،

ويران دل جو شھر ٿا ڪيو،
مُڙو ڪُجهہ خُدارا قھر ٿا ڪيو.
ڪري ويس ڪارا ٿا بنجو حُسيني،
حشر کان اڳي ئي حشر ٿا ڪيو.
وڃو ٿا تہ اسان کي آخر ۾ الائي ڇو؟
ڪُهو ٿا ۽ چئو ٿا قدر ٿا ڪيو.
ٻُڌان ٿو خبر هڪ، مرڻ کان پرين پوءِ،
منھنجي، پنھنجي اڱڻ ۾ قبر ٿا ڪيو.
اچو ها اڱڻ تي ڪهڙو ڏوھ ٿئي ها!
غيرن ڏي تہ هر هر سفر ٿا ڪيو.
مان تڙپان ٿو تہ تنھنجي خوشي ۾ اضافو،
امن سان قيامت خيز چڪر ٿا ڪيو.