ويران دل جو شھر ٿا ڪيو،
مُڙو ڪُجهہ خُدارا قھر ٿا ڪيو.
ڪري ويس ڪارا ٿا بنجو حُسيني،
حشر کان اڳي ئي حشر ٿا ڪيو.
وڃو ٿا تہ اسان کي آخر ۾ الائي ڇو؟
ڪُهو ٿا ۽ چئو ٿا قدر ٿا ڪيو.
ٻُڌان ٿو خبر هڪ، مرڻ کان پرين پوءِ،
منھنجي، پنھنجي اڱڻ ۾ قبر ٿا ڪيو.
اچو ها اڱڻ تي ڪهڙو ڏوھ ٿئي ها!
غيرن ڏي تہ هر هر سفر ٿا ڪيو.
مان تڙپان ٿو تہ تنھنجي خوشي ۾ اضافو،
امن سان قيامت خيز چڪر ٿا ڪيو.