شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

سڪ سور درد غم جي ڪري ڪمزور ٿي ويو آهيان،

سڪ سور درد غم جي ڪري ڪمزور ٿي ويو آهيان،
دل ٿي وئي آ يار سان، مان مجبور ٿي ويو آهيان.
لنوءَ اچي اھڙي لڳي جو موت کان گهٽ اصل نہ آ،
غم جي شدت جي ڪري مان بيمار ٿي ويو آهيان.
دل ٻڌي دلبر اڳيان دانھون ڪندي دارون لاءِ چيم،
دلبر چيو دانہ ون نہ ڪر مان مغرور ٿي ويو آهيان.
مھر نظر محبوب جي مون تي اڃان تہ ڪانہ ٿي،
ھنجي نظر کان شايد امن مان دُور ٿي ويو آهيان.