شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

دل ۾ هلچل ڇو مچي وئي؟

دل ۾ هلچل ڇو مچي وئي؟
ڌر تتي جو ٿر تپي وئي.
هاءِ بادل بيھو گهڙي کن،
وس ڪيو ڪا ڀُونء سُڪي وئي.
سونھن جا پاڇا عڪس اوهانجا،
ٿڌڙا آهن ننڊ اچي وئي.
فَٽڻ جي قابل هُئي اڳي ئي،
آئي رهندو فَٽڻ سِکي وئي.
غير جي قسمت ٺاهي ورتئي،
منھنجي قسمت مون کان رُسي وئي.
تولاءِ نيڻ سانوڻ برسيا،
ڪلر تي بارش ڄڻ تہ وسي وئي.
مانجهي امن افسوس اهو آ،
گدا ۽ مون کي عُربت وٺي وئي.