شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

وري ڏينھن آيا وري ساڳيا سانوڻ،

وري ڏينھن آيا وري ساڳيا سانوڻ،
وري سانگ سکر جا وري جيءُ جيارڻ.
وري حُسن جا حملا وري رنگ روحاني،
وري ساقي ميخانہ وري پيئڻ پيارڻ.
وري پاڻي پريمي سنڌو جو جسم ۾،
وري واءُ شھر ۾ وري رنگ نِکارڻ.
وري ڪو تہ آيو، جنھن لاءِ اُداسي،
وري راڳ محفل وري دل سڪائڻ.
سکر جو نِّظارو حُسن بي عجب آ،
اچڻ ۽ وڃڻ ۾ اِمن رنگ رَچاوڻ.