شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

لالچ رکيئي سنگت ۾، اُلفت نہ ٿي رهي،

لالچ رکيئي سنگت ۾، اُلفت نہ ٿي رهي،
برداش ناهي دل ۾، محبت نہ ٿي رهي.
انصاف جنھن جي دل مان نڪري وڃي سدائين،
اهڙي ماڻھوءَ جي آخر عزت نہ ٿي رهي.
چوري ٺڳي ۾ جيڪا، دولت ڪو گڏ ڪري پر،
اهڙي حرام دولت، دولت نہ ٿي رهي.
پنھنجو خُدا وساري خواهش ڪرين تون پوري،
پر جَي ٿي موت ڪَڙڪي، مھلت نہ ٿي رهي.
رک يار تنھن سان ياري، پختو هجي جو پليل،
داناھ جي دوست ناهي، راحت نہ ٿي رهي.
هت هُت پڙهين نمازون، منزل ائين نہ ملندي،
مُرشد جي جيسين مانجهي صُحبت نہ ٿي رهي