گهر ويٺي ماريو ٿا، ڪاوڙ سان نہ اريو ٿا،
الائي ڏوھ ڪيم ڪهڙو، ستايل کي تہ ساڙيو ٿا.
نڪو کاڌم نڪو پيتم، نڪو آ قرض تُنھنجو مون تي،
خبر ناهي الائي ڇو، پُراڻا پاند پاڙيو ٿا.
نڪو تو وٽ ايندو هانۡ، نڪو تو وٽ ڪڏهينۡ ايندس،
نڪي وهنوار تنھنجو مون سان، اجايا گهاٽ تاڙيو ٿا.
تو جهڙن ڪنجوسن سان، نہ ڏيندا هون نہ وٺندا هون،
جي دُشمن ٿي تہ گِلائون ڇڏ، گِلا تي ڇا لاءِ ڀاڙيو ٿا.
امن جي مالڪي مرسل ڪندو مالڪ، پڪي تسلا،
الائي تہ ڪنھن جي ڳولا ٿئو، الائي تہ ڪنھن کي تاڙيو ٿا.